मी माझा...

ही कविता मी पुढारी वर्तमानपत्रात वाचली होती. ती मला आवडली म्हणून इथं देत आहे.

मी माझा...

मी आहेच जरा असा
एकटा एकटा राहणारा
वाळकं पानसुद्धा गळताना
तन्मयतेने पाहणारा

माझ्या हसण्यावर जाऊ नका
माझ्या रुसण्यावर जाऊ नका
जरी मी तुमच्यात बसलो
तरी माझ्या असण्यावर जाऊ नका

मला पक्कं ठाऊक आहे
प्रत्येक गोष्टीला अंत आहे
म्हणूनच मी काही बोलत नाही
मी अगदी शांत आहे

लोकांच्यात वावरताना मी
माझा तोतया म्हणून वावरतो
कुणी माझं खरं रुप ओळखलं की,
माझ्यातला मी बावरतो.